Αγαπητοί μου φίλοι και συμπολίτες..
Όσα χρόνια με γνωρίζετε, θα ξέρετε ότι ουδέποτε τάχθηκα ανοικτά υπέρ κανενός κόμματος ή συνδυασμού. Πάντα πίστευα και πιστεύω ότι σε όλα τα κόμματα και τους συνδυασμούς υπήρχαν και καλοί κι άξιοι άνθρωποι. Πάντα είχα την πεποίθηση ότι ο κάθε Πρωθυπουργός, Περιφερειάρχης, Δήμαρχος, έχει στο μυαλό του και προσπαθεί να κάνει το καλό για τον τόπο κι αν φυσικά τα πράγματα δεν πάνε καλά μιας και το κακό που φυτρώνει σαν το ζιζάνιο, έχει να κάνει με πολλούς παράγοντες και τις περισσότερες φορές “ανθρώπινους” ή αστάθμητους.
Ως απλός και ταπεινός πολίτης της πόλεως του Ναυπλίου, μπαίνω κι εγώ να γράψω τις δικές μου σκέψεις, δεδομένου ότι κι εγώ όπως και κάθε άνθρωπος, έχω κάνει λάθη στη ζωή μου. Επίσης κατά την ταπεινή μου άποψη, όσο ψηλά να βρίσκεται κανείς, δεν είναι δυνατόν να μην κάνει λάθη. Δεν είναι δυνατόν να μην παρεκτραπεί ποτέ του. Γι αυτό κι αναφέρω το λόγο Του Κυρίου, ο αναμάρτητος, ας ξεκινήσει να ρίχνει πρώτος τις πέτρες.
Το Δημήτρη τον ξέρω από παιδί, όταν ήμουν στην ομάδα μπάσκετ του Οίακα Ναυπλίου. Ίσως το σπουδαιότερο μπασκετικό ταλέντο που πέρασε ποτέ από την πόλη μας, ο οποίος αν και είχε τη δυνατότητα να φύγει για καλύτερα, έμεινε στην ομάδα της πόλης του. Ήταν το ίνδαλμά μου ή μάλλον το ίνδαλμα όλων των πιτσιρικάδων της ομάδας μας τότε. Τον θυμάμαι σχεδόν μόνο του σε φιλικό αγώνα με την αντίστοιχη εφηβική ομάδα του Ολυμπιακού να “εξαφανίζει” τη μπάλα και να τους κάνει που λέμε σκόνη! Τον θυμάμαι και σαν προπονητή, (βοηθός) που με είχε “ταράξει” στις “τιμωρίες”, κάμψεις και καθίσματα προκειμένου να βελτιωθώ, να γίνω καλύτερος και να παίξω στην κατηγορία μεγαλύτερης ηλικίας. Ταλέντο κι εγώ αφού ήμουν για την ηλικία μου και ψηλός κι έπαιζα και με τα δυο χέρια! Δυστυχώς λόγω του νοσήματός μου, δεν έγινα μπασκετμπολίστας, ποιος ξέρει ίσως και για καλό με έφερε η ζωή στο δρόμο της μουσικής.
Αφότου ανέλαβε Δήμαρχος, ήταν πολλές εκείνες οι φορές που όποτε συναντιόμασταν χωρίς να έχω δείξει εγώ κανένα στοιχείο ότι είμαι υπέρ του ή ότι τον ψηφίζω, μου έλεγε : “Ντίνο, πες μου ότι θες και μπορώ να σε βοηθήσω και θα γίνει” και μου έδωσε το προσωπικό του τηλέφωνο, ώστε όταν θέλω κάτι να του τηλεφωνώ. Το ίδιο και η κυρία Ράλλη στην οποία έχω πει ότι όπου υπάρχει πρόβλημα, βοηθώ ευχαρίστως εφ όσον είμαι καλά.
Επειδή ο καλλιτεχνικός κόσμος είναι πολύ μικρός, όπου έχω ρωτήσει σχετικά με το Δημήτρη μου έχουν πει τα καλύτερα λόγια. Κι η βασική φράση, “ότι συμφωνήσαμε πήραμε”! Αν και δεν είμαι σύμφωνος με όλα τα μουσικής φύσεως δρώμενα που έγιναν στον τόπο μας, οφείλω να πω ότι τα περισσότερα, αναδεικνύουν τον τόπο μας μέσω των καλλιτεχνών με πολύ λιγότερα χρήματα από οποιαδήποτε άλλου είδους διαφήμιση.
Για να έχετε γνώση, οτιδήποτε υπάρχει σχετικά με καλλιτέχνες σε περιοδικά , τηλεόραση και ραδιόφωνο, είναι πληρωμένο. Οι εταιρείες που τους εκπροσωπούν ή οι μάνατζερ τους ή οι ίδιοι αν είναι πολύ γνωστοί, αγοράζουν ετησίως είτε “χρόνο”, είτε “χώρο” σε ΜΜΕ. Γι αυτό και βλέπετε συγκεκριμένα κάποιους καλλιτέχνες να γράφουν ή να λένε συνέχεια γι αυτούς. Κι όταν έρχονται στο Ναύπλιο, τότε όλοι οι πληρωμένοι ακόλουθοι δημοσιογράφοι γράφουν για το Ναύπλιο.
Από τα ποσά που βλέπετε ότι στοιχίζει η κάθε παράσταση, τα μισά εξ αρχής, πάνε στο Κράτος μέσω κρατήσεων και φόρων. Κι ότι μένει, υποχρεωτικά τα δηλώνουν οι καλλιτέχνες στην εφορία. Σε κάθε εκδήλωση, που πάλι κι από κει παίρνει το κράτος τα μισά, πληρώνονται επίσης και άλλου είδους επιχειρηματίες πχ κάλυψης ηχητικών, που οι περισσότεροι είναι από τον τόπο μας.
Χοντρικά να υπολογίζετε, ότι όσο στοιχίζουν εκδηλώσεις τριών ετών, στοιχίζουν λίγα χιλιόμετρα για να ανανεωθεί ένας δρόμος.
Κι όλα αυτά τα καλλιτεχνικά κι αθλητικά δρώμενα που αναδεικνύουν την πόλη, χρειάζεται να τρέξει πολύς κόσμος για να γίνουν. Θυμάμαι τι τρέξιμο και τι κόπο έκανε ο πατέρας μου για τη διοργάνωση ημιτελικού σκακιού προ εφήβων που διοργάνωνε ο Δήμος μας επί εποχής κυρίου Τσούρνου. Χρειάζεται επίσης να έχεις στους ανάλογους κύκλους καλό όνομα και γνωριμίες. Γιατί να έρθουν σε σένα και να μην πάνε αλλού;
Στην καλλιτεχνία, για να αναδειχτεί κάποιος το 20% είναι το ταλέντο, το 30% η μόρφωση και η καθημερινή σκληρή δουλειά και το υπόλοιπο 50% η σωστή διαχείριση του εαυτού του, το σωστό μάνατζμεντ δηλαδή. Έλεγε ο Πωλ Μακ Κάρτνεϊ στα νέα παιδιά, δουλεύτε σκληρά και βρέστε το σωστό για σας μάνατζερ. Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για τις εταιρείες και τους Οργανισμούς, όπως ο Δήμος μας.
Από τότε που βγήκε ο Δημήτρης Δήμαρχος, δέχτηκε την περισσότερη πίεση από πολιτικά πρόσωπα και τοπικό τύπο. Ζει μια συνεχή προεκλογική περίοδο κοντά δέκα χρόνια συνεχόμενα. Έναν ακατάπαυστο πόλεμο. Έχω ακούσει πολλές φορές σε Δημοτικά Συμβούλια να τον κατηγορούν με βαρύτατες εκφράσεις χωρίς εκείνος να βγει εκτός εαυτού ή να απαντήσει αναλόγως.
Κι εδώ θέλω να σας επιστήσω την προσοχή. Όταν σαν αντιπολίτευση ή σαν ενεργοί πολίτες θέλετε να στηλιτεύσετε μια συμπεριφορά ή επιλογή του Δημάρχου ή των συμβούλων του, ή ένα κατά τη γνώμη σας “σκάνδαλο” μέσω της χρήσεως των Μέσων Κοινωνικής Δια δικτύωσης, η ενέργειά σας αυτή γίνεται ορατή σε όλο τον κόσμο κι αμαυρώνει την εικόνα του Ναυπλίου σε όλο τον κόσμο. Και γίνεται αρνητική διαφήμιση για το Ναύπλιο σε όλο τον κόσμο. Τουτ’ έτσιν, βγάζουμε τα μάτια μας μόνοι μας! Να ξέρατε τι βρισίδια τρώει καθημερινά ο Δήμαρχος Τρικάλων (από μουσικούς και καλλιτέχνες) … αλλά εκεί τα εν οίκω μή εν δήμω!
Δεν έχω δει ποτέ μου Δήμαρχο ανά την Ελλάδα, να καλεί τον κόσμο για λαϊκή συζήτηση , όπως έγινε η αντίστοιχη για το πάρκο, να δέχεται την απόφασή του ως λάθος και να ανακαλεί λαβαίνοντας υπ’ όψη τη γνώμη του κόσμου, αναγνωρίζοντας το λάθος του.
Μέσα στην οικονομική κρίση όταν παρέλαβε και την εποχή του κορονοϊού, το Ναύπλιο τουλάχιστον έμεινε όρθιο για να μην πω ότι αναδείχτηκε ως προορισμός. Και δεν είναι μόνο το γεγονός ότι περιορίστηκαν τα χρήματα και οι επιχορηγήσεις από το Κράτος, λόγω της κρίσης, σε όλες τις Δημόσιες Υπηρεσίες το υπαλληλικό δυναμικό έχει μείνει κάτω του ενός τρίτου καθότι πολλοί φύγαν με σύνταξη, αλλά δεν έγιναν οι αντίστοιχες προσλήψεις. Άρα δεν μπορείς να τρέξεις με την ίδια ταχύτητα ως υπηρεσία όπως και πριν. Κι αυτό ας το έχει στο μυαλό του ο επόμενος που θα αναλάβει.
Για να πάει ο τόπος μπροστά, χρειάζεται εθελοντισμός όπως υπήρχε και παλαιότερα κι αγάπη μεταξύ μας. Για να μην παρεξηγηθώ, δεν κάνω πολιτική υπέρ του Δημήτρη, απλά λέω τα πράγματα από τη δική μου οπτική γωνία. Δεν επικροτώ σε καμία περίπτωση την συμπεριφορά του η οποία με βάζει από όσο τον ξέρω σε άλλους είδους σκέψεις. Αν ο Δημήτρης ήταν μαφιόζος μετά υπογείων και σκοτεινών κυκλωμάτων συνδεόμενος, δε θα πήγαινε ο ίδιος να κάνει αυτό το πράγμα. Θα έβαζε προφανώς άλλους. Αν ήταν επίσης επικίνδυνος ή κακός ή οτιδήποτε άλλο ειδεχθές, δεν θα έκανε μόνο αυτό.
Ο καθόλα αξιοπρεπείς και πολύ συμπαθείς κύριος Ορφανός (που εδώ και τρία χρόνια όμως ασκεί μόνο αρνητική κριτική) ήταν το σημείο εκείνο όπου ο συναισθηματικός πόνος πολλών ετών αυτού του σκληρού πολιτικού πολέμου που δέχθηκε ο Δημήτρης, να βρει διέξοδο. Δεν είναι κάτι περισσότερο, ούτε λιγότερο, παρά μια πράξη ενός ανθρώπου που χρήζει αγάπης και ψυχικής ίσως φροντίδας από όλους μας. Κι άλλο πράγμα είμαι αντίπαλος με κάποιον κι άλλο εχθρός.
Αν ήμουν ο κύριος Ορφανός, που σίγουρα ο άνθρωπος βίωσε φόβο και θυμό εκτός της σιχαμάρας, εφ όσον είχα τις δυο κάμερες από την 1η μέρα κι έβλεπα τον δράστη, θα πήγαινα ιδιαιτέρως να τον βρω και να του μιλήσω με αγάπη. Σαν μεγάλος αδελφός κι όχι εχθρός. Πιστεύω ότι έτσι θα ήταν καλύτερα και για τον ίδιον και για το Ναύπλιο. Εξ άλλου, αυτό δεν είναι το ζητούμενο; Κι αν κι εφόσον αν με το καλό δεν γινόταν τίποτα, τότε θα προχωρούσα ανοικτά μέσω της νομικής οδού. Τώρα με την έκταση που πήρε η όλη υπόθεση, τα δικαστήρια που θα γίνουν ποιος θα κερδίσει και ποιος θα χάσει; Μήπως εν τέλει θα χάσουμε όλοι μας;
Φίλοι μου πιστέψτε με, η αγάπη έχει πολύ μεγαλύτερη δύναμη από τις πέτρες. Κι άλλο αγαπώ κάποιον σαν άνθρωπο αλλά δεν τον ψηφίζω γιατί δεν τον θεωρώ ικανό κι άλλο τον μισώ κι όπου βρεθώ κι όπου σταθώ με οποιονδήποτε τρόπο είμαι εναντίων του και βλέπω μόνο μα μόνο ελαττώματα. Αλλά σαν είμαι εγώ ποιο άξιος , βγάζω προς τα έξω τις δικές μου ικανότητες, τις δικές μου σκέψεις και σχεδιασμούς , δεν πατώ μόνο στα κακώς κείμενα του αντίπαλου, που πιστέψτε με ποτέ δεν θα πάψουν να υπάρχουν με οποιονδήποτε κυβερνήτη σε όλα τα πλάτη και τα μήκη του κόσμου.
Το ζητούμενο στην πολιτική ζωή είναι ποιον ψηφίζω. Η ψήφος μου έχει τη δύναμη κι όχι ο λόγος μου προς τους άλλους. Η εποχή που ο περισσότερος κόσμος ήταν αγράμματος έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί. Προς τι τότε όλη αυτή η φασαρία; Με πικραίνει που παρόλο που υπάρχει τόση οξεία και συνεχόμενης διάρκειας πολιτικής αντιπαράθεσης στην Ελλάδα, το ποσοστό αυτών που συμμετέχουν σε κάθε εκλογές όλο και μικραίνει, ενώ λογικά θα έπρεπε να ισχύει το αντίθετο. Ο κόσμος όταν ακούει αρνητικά απομακρύνεται. Βάλτε αγαπητοί μου κύριοι στο λόγο σας αγάπη. Η αλήθεια έχει ακόμη περισσότερη δύναμη εμποτισμένη με αγάπη και τον σωστό τρόπο που θα την πεις.
Θα τελειώσω με μια παροιμία που έμαθα από τη Γιαγιά μου, «τον ανώτερό σου και Γάιδαρο να τον δεις, να μην τον καβαλήσεις» .
Καλό 15 Αύγουστο να έχουμε όλοι μας κι Παναγιά να μας φωτίζει στις επιλογές μας και στην συμπεριφορά μας.
Την Αγάπη μου σε όλους!
Μετά Τιμής και δεχόμενος πάντα το γεγονός ότι μπορεί να κάνω λάθος
Ντίνος Καλύβας